എൻറെ വീട്ടിൽ വരുന്ന എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് മാത്രമേ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടുള്ളൂ. സഹോദരിമാരില്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ മറ്റെന്തിനേക്കാളും കൂടുതൽ ഒരു പെണ്ണിന് ജീവിതത്തിൽ പ്രാധാന്യം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. ഒപ്പം നടന്ന എല്ലാ പെൺ സുഹൃത്തുക്കൾക്കും അവരർഹിക്കുന്ന സ്നേഹവും ബഹുമാനവും നൽകിയിട്ടുണ്ട്.
വേർതിരിവാണ് സഹിക്കാൻ പറ്റാത്തത് :
ചില പ്രത്യേക മത വിഭാഗത്തിൻറെ കല്യാണ വീടുകളിൽ പോയാൽ അണുങ്ങൾക്കും പെണ്ണുങ്ങൾക്കും പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം മറച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് ഒപ്പം വന്ന പെണ്ണിനെ എങ്ങോട്ടയക്കണം എവിടെയിരുത്തണം എന്ന് ടെൻഷൻ അടിച്ചിട്ടുണ്ട്. പെണ്ണിൻറെ സമ്മതമില്ലാതെ ആണിന് പെണ്ണിനെ കല്യാണം കഴിച്ചു കൊടുക്കുന്നതും പെണ്ണില്ലാതെ തന്നെ ആണിൻറെ കൈപിടിച്ചു ദൈവനാമത്തിൽ
അപ്പോൾ ഈ സമൂഹത്തിൽ ആണിനും പെണ്ണിനും തുല്യമായ സ്ഥാനം നല്കുന്നുണ്ടോ...? വിവേചനം അനുഭവിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങളില്ലേ...?
വിവേചനം എല്ലായിടത്തുമുണ്ട്. വർണ്ണത്തിൻറെ പേരിൽ, ഭാഷയുടെ പേരിൽ, വേഷത്തിൻറെ പേരിൽ, പണത്തൂക്കത്തിൻറെ പേരിൽ, ദേശത്തിൻറെ പേരിൽ.... ഇങ്ങനെ ഇങ്ങനെ വിവേചനത്തിൻറെ നാമങ്ങൾ പലതാണ്.
അമ്മയുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ നിന്നും വരുന്ന ആണും പെണ്ണും അമ്മയെന്ന പെണ്ണിനെ ഓർത്താൽ തീരുന്ന വിവേചനമേ ഇന്നുള്ളൂ.
ഇതൊക്കെ മാറുമോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല. എങ്കിലും ഒന്നെനിക്ക് പറയാൻ സാധിക്കും....
ഫെമിനിച്ചികൾക്കൊപ്പമോ മെയിൽ ഷോവനിസ്റ്റുകൾക്കൊപ്പമോ അല്ല...
കൂടെ നടക്കുന്ന നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് സ്നേഹിക്കുന്ന ഒപ്പം നടക്കുന്ന എല്ലാവർക്കുമൊപ്പം....
എനിക്ക് വിവേചനമില്ല.... ആരോടും എന്തിനോടും.
ഒപ്പം ഒപ്പത്തിനൊപ്പം
©മോഹൻദാസ് വയലാംകുഴി
