Love of darkness...

 

"തീരത്തെക്കൂടി സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, സൂര്യന്റെ തീക്കണങ്ങൾ തണുത്തുപോകുമ്പോഴും, നക്ഷത്രങ്ങളോട് കുഴിച്ചുവെക്കുന്ന നുണകളിൽ നിന്നെ അവിശ്വസിക്കാനാവില്ല. സങ്കടവും മഴയും തനിയെ പടരുമ്പോൾ, ആഴങ്ങളിലേക്ക് പതുക്കെ നടക്കുന്നു..."

ചില സമയങ്ങളിൽ ഞാനിങ്ങനെയാണ്. കത്തിയമരുന്ന സൂര്യനെ നോക്കി തീരത്തങ്ങനെ ഇരിക്കും... ഇരുട്ട് പരക്കുന്തോറും ആനന്ദമാണ്.

കടൽക്കരയിലെ കാറ്റാടിമരങ്ങളുടെ മർമ്മരം ചെവിതുളച്ചു വരുമ്പോൾ ഇരുളിലേക്ക് നോക്കി ആകാശത്തെയും എണ്ണമില്ലാത്ത നക്ഷത്രങ്ങളെയും നോക്കി കിടക്കും... രഹസ്യങ്ങൾ പറയാൻ പലപ്പോഴും എനിക്ക് കഴിയാറില്ല, ചുറ്റും കുഴികുത്തി കിടന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ തല വെളിയിലേക്കിട്ടു നോക്കുന്ന ചാരന്മാരെ പോലെ ചുറ്റും ഞണ്ടുകൾ ഉണ്ടാകും...

ഇരുട്ടിനെ വല്ലാതെ പ്രണയിക്കാറുണ്ട്.

തീരത്തടിഞ്ഞുകൂടിയ ചിപ്പിയും മീൻ മുള്ളുകളും ഞണ്ടിൻറെ തോടുകളും കൂമ്പാരമായി കിടക്കുന്ന ചപ്പു ചവറുകൾക്കിടയിൽ കൂടിയും ഓരിയിട്ടുകൊണ്ടു കടിപിടി കൂടുന്ന പട്ടികളും രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് കടന്നു പോകുമ്പോഴും എന്നിൽ പ്രത്യേകിച്ചൊരു വികാരവും ഉണ്ടാക്കിയില്ല.

പതിവ് പോലെ തീരത്തുകൂടി നടന്നു. കടലിൻറെ ഇരമ്പിലിനൊപ്പം മഴയുടെ ശീൽക്കാരവും കേട്ട് തുടങ്ങി.

ഞാൻ മഴ നനഞ്ഞു നടന്നു. കവിളിലൂടെ ഒഴുകുന്നത് സങ്കടകടലോ അതോ മഴനൂൽ ചാലുകളാണോ എന്നുപോലും കണ്ണടച്ചു കളഞ്ഞു മറഞ്ഞു പോയ നക്ഷത്രങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായിക്കാണില്ല. ഇനി മനസ്സിലായാലും ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതെ ഞാൻ ഒരുപാടകലേയ്ക്ക് നടന്നു നീങ്ങിയിരുന്നു...

©മോഹൻദാസ് വയലാംകുഴി

#MohandasVayalamkuzhy

ഇങ്ങനെയും ചിലർ...

 ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായും അവസാനമായും ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിൻറെ മുഖത്ത് അടിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മൈ** എന്നൊരു വാക്ക് കേട്ടതുകൊണ്ടാണ്. കാരണം ഞാൻ ഇന്നേവരെ ഒരാളെപ്പോലും മോശം വാക്ക് കൊണ്ട് അഭിസംബോധന ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നതുകൊണ്ടും, എന്നോട് അങ്ങനെയുള്ള മോശം പദപ്രയോഗം നടത്തിയാൽ തീരെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ പറ്റാത്തതുകൊണ്ടുള്ള പ്രശ്നവും, അവളെൻറെ ഏറ്റവും പ്രീയപ്പെട്ടവൾ ആയതുകൊണ്ടുമാണ് മുഖത്തടിച്ചുപോയത്. 

വീടിനടുത്തുള്ള യു.പി സ്‌കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ തൊട്ടു താഴെയുള്ള ക്ലാസുകളിലെ കുട്ടികളും തൊട്ടു മുകളിലെ കുട്ടികളും പരസ്പരം ഇരട്ടപ്പേരിട്ടു വിളിക്കുമ്പോൾ എൻറെ ക്ലാസിലെ സ്ഥിതി മറ്റൊന്നായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ ഒരോരുത്തരും അവരവരുടെ ഇനീഷ്യൽ ചേർത്താണ് പരസ്പരം വിളിച്ചിരുന്നത്. പത്തിരുപത്തഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറവും അലുമിനി മീറ്റിങ്ങുകളിൽ കാണുമ്പോഴും അറിയാതെ ഇതേ ഇനീഷ്യൽ ചേർത്തു വിളിച്ചുപോയിട്ടുണ്ട്. അധ്യാപകർക്ക് കൂട്ടുപേരിട്ട് വിളിക്കാത്തൊരു ക്ലാസ്സും എന്റേത് തന്നെയായിരുന്നുവെന്നത് ഇന്നാലോചിക്കുമ്പോൾ അഭിമാനം തോന്നുന്നുണ്ട്.

പലപ്പോഴും ഞാൻ കണ്ട മറ്റൊരു കാഴ്ച സുഹൃത് സദസ്സുകളിൽ പോലും പരസ്പര ബഹുമാനമില്ലാതെ സുഹൃത്തുക്കളായ (ആണും പെണ്ണും) ആളുകളെ വളിപ്പടിച്ചു പരസ്പരം കളിയാക്കുന്ന കാഴ്ച. ഭാര്യമാരെ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ വിലകുറച്ചു കാണിക്കുന്ന സംസാരങ്ങൾ, സുഹൃത്തായ പെണ്ണിനെ നോക്കി നീ വിചാരിച്ചാൽ കാര്യം ഈസിയായി നടക്കുമെന്ന കമൻറ് , കൂടെയില്ലാത്തവരെപോലും വിടാറില്ല. അവൾ ബോസിനെ മണിയടിച്ചു നിൽക്കുകയായിരിക്കും, പണി കൂടുതൽ എടുത്തു മാനേജരെ സുഖിപ്പിച്ചു നടക്കലാണ് അവന്റെ/അവളുടെ ജോലി എന്നൊക്കെ കൂടി ജോലി ചെയ്യുന്നവരെക്കുറിച്ചു അവരുടെ അസാന്നിധ്യത്തിൽ കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും.

എങ്ങനെയാണ് ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാനും ചിന്തിക്കാനും സാധിക്കുന്നത്...?

കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഞാൻ എൻറെ ഓഫീസിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഇടയ്ക്ക് വരാറുള്ളൊരു സുഹൃത്ത് കയറിവന്നു. ഒരുപാട് നാട്ടുവിശേഷങ്ങളും ജോലിയുടെ വിശേഷങ്ങളും ജോലിക്കിടയിലെ സമ്മർദ്ധവും വിരസതയും പറഞ്ഞു വരുമ്പോൾ കല്യാണവും കഴിച്ചു രണ്ടു കുട്ടികളുമുള്ള കുഞ്ഞു കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ആ അധ്യാപകൻ നൈസായി ഇടയിൽ ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു, നിങ്ങളുടെ ആ ഫ്രണ്ടിനെ (എൻറെ ഏറ്റവും നല്ല കൂട്ടുകാരിയും, കുടുംബ സുഹൃത്തും കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കുട്ടികളിലൊക്കെയുള്ള പെൺകുട്ടി) പോലുള്ള മറ്റാരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് കൂടി പരിചയപ്പെടുത്തി കമ്പനിയാക്കി തരണം. ഇടയ്ക്ക് മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കാലോ എന്നും പറഞ്ഞൊരു നിഷ്ക്കളങ്കൻറെ ചിരി മുഖത്ത് വരുത്തി ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ മുന്നിലിരിക്കുന്നു. ആ ഫ്രണ്ടിനെ പോലെ എന്ന ധ്വനിയിൽ ആ ഫ്രണ്ടിനെ ഞാനെന്തോ കീപ്പ് ചെയ്തു വച്ചേക്കുന്നത് പോലെയും അല്ലെങ്കിൽ എൻറെ കാമുകിയായി കൊണ്ട് നടക്കുന്നവളാണെന്നുമുള്ള ഒരു ധ്വനിപോലെയാണ് എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടത്. വല്ലാതെ ചടച്ചുപോയി... ശരീരമാകെ ഒരു വിറയൽ ബാധിച്ചു പോയി... ആളുകൾ ഞങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഇങ്ങനെയാണ് ധരിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നത് എന്ന് വരികൾക്കിടയിലൂടെ വായിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നി... അതും അത്ര പ്രീയപ്പെട്ടവരെക്കുറിച്ചാണ് കേൾക്കുന്നത്.

ആ ഫ്രണ്ടിനെ പോലെ... അപ്പോൾ ആ ഫ്രെണ്ടിനെത്തന്നെ ആയാലും കുഴപ്പമില്ല, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ഫോട്ടോ കോപ്പി എടുത്ത് കൊടുത്താൽ വളരെ സന്തോഷം...

ഇതിന് മുൻപ് അതെ ഓഫീസിൽ വെച്ച് ഞങ്ങൾ കുറച്ചു സുഹൃത്തുക്കൾ ചേർന്ന് ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഇതേ പ്രീയപ്പെട്ട ആളിനെക്കുറിച്ചൊരു സംസാരം വരികയുണ്ടായി. കാരണം അവളുടെയും സുഹൃത്തുക്കളായിരുന്നു ആ കൂട്ടത്തിലെ എല്ലാവരും. അതൊലൊരുവൻ അവളെ വീഡിയോ കോൾ വിളിച്ചപ്പോൾ എടുത്തില്ല, പിന്നീട് എൻറെ ഫോൺ അനുവാദമില്ലാതെ തട്ടിയെടുത്ത് കോൾ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൾ എടുക്കുകയും ചെയ്തു. അവൾ ഫോൺ എടുത്തപ്പോൾ തന്നെ പറഞ്ഞത് എന്തോ ജോലിയിൽ ആയിരുന്നു, ആദ്യം റിംഗ് ചെയ്തത് കേട്ട് ഓടിയെത്തുമ്പോഴേക്കും കോൾ കട്ടായിരുന്നു അടുത്ത നിമിഷം എൻറെ ഫോണിൽ നിന്നുള്ള കോൾ കണ്ടപ്പോൾ എടുത്തു എന്നും... ആ കോളിലും ബാക്കിയുള്ളവർ ചേർന്ന് അവളെ കുറേ കളിയാക്കുന്നത് സഹതാപത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കാനേ എനിക്ക് പറ്റിയുള്ളൂ. അതിലൊരുവനാണ് ഈ കോപ്പി ഫ്രണ്ടിനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നവനും...

ഇങ്ങനെ ചേതമില്ലാ എന്ന് തോന്നുന്ന തമാശകളും സംഭാഷണങ്ങളും സൗഹൃദ സദസ്സിൽ കൊണ്ടുവരുന്നവരുണ്ട്.

ഇനി മറ്റൊരു വിഭാഗം കൂട്ടത്തിൽ ഇല്ലാത്തവൻറെ പെങ്ങളേയോ, ഭാര്യയെയോ കാമുകിയേയോ പറ്റി അനാവശ്യം പറഞ്ഞു കോൾമയിർ കൊള്ളുക... സ്വന്തം ഭാര്യയെയോ കാമുകിയെ തന്നെയോ കൊച്ചാക്കി പറയുക, അവൾ കളിക്കാൻ പോരാ എന്നോ, അവളെ മടുത്തു എന്നൊക്കെ പറയുക... അവൾക്കിപ്പോൾ ആ പഴയ എനർജിയും സൗന്ദര്യമൊന്നുമില്ല എന്ന് പറയുക.

എൻറെ മറ്റൊരു സുഹൃത്ത് പിന്നെ വളരെ വ്യത്യസ്തനാണ്... സമൂഹ മാധ്യമങ്ങളിൽ കൂടിയൊക്കെ പരിചയപ്പെട്ട് എൻറെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടാണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കമ്പനി കൂടി അവരെയൊക്കെ പല സമയങ്ങളിലായി സമയം കണ്ടെത്തി നേരിട്ട് പോയി കാണുകയും, കമ്പനിയാക്കുകയും ഒടുവിൽ പതുക്കെ നമ്മളെക്കുറിച്ചുള്ള അപരാധം പറഞ്ഞു പരത്തി പിന്നെ പതിയെ കളി ചോദിക്കുന്നവൻ. ആദ്യത്തെ ഒന്ന് രണ്ടുപേരെ കണ്ടെന്ന് അവർ പറഞ്ഞറിഞ്ഞു. പിന്നീട് മൂന്നാമത്തെ ആൾ പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. പിന്നീട് ആരോ പറഞ്ഞറിഞ്ഞതാണ്. ഈ ഗ്രൂപ്പിലൊക്കെ ആൺകുട്ടികളുമുണ്ട്. അവരാരെയും അയാൾ വിളിച്ചിട്ടില്ല, കണ്ടിട്ടുമില്ല. കൂടെയുള്ളവരെ പരിചയപ്പെട്ടാലോ കമ്പനിയാക്കിയാലോ മിണ്ടിയാലോ എനിക്ക് ഒന്നും തന്നെയില്ല. പക്ഷെ, ടാർഗറ്റ് ചെയ്തു കമ്പനിയാക്കി എന്നെക്കുറിച്ചപരാധം പറഞ്ഞു പരത്തി എന്നിൽനിന്നകറ്റി ഒടുവിൽ കളി ചോദിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ എന്താണ് അയാളുടെ ടാർഗറ്റ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ പിന്നീട് അത്തരം ആളുകളെ ഭയത്തോടുകൂടിയെ കാണാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ...

വളരെ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് എനിക്കൊരു സുഹൃത്തുണ്ടായിരുന്നു. കാണാൻ കൊള്ളാവുന്നവരൊക്കെ അവനെക്കാൾ ഇളയതാണെങ്കിൽ അവൻറെ കസിൻ ആയിരിക്കും, മൂത്തതാണെങ്കിൽ ചേച്ചി മോൾ ആയിരിക്കും, കുറച്ചു പ്രായം ചെന്നാലും സുന്ദരിയാണെങ്കിൽ അവൻറെ അമ്മായി ആയിരിക്കും. പരിചയപ്പെട്ട് സംസാരിച്ചു കുറച്ചു കഴിയുമ്പോൾ തന്നെ കയ്യൊക്കെ പിടിച്ചായിരിക്കും പിന്നീടുള്ള സംസാരം. കാണുമ്പോൾ ഒട്ടുംതന്നെ മോശമായി തോന്നില്ലെങ്കിലും അവർ പോയി കഴിഞ്ഞു നമ്മൾ മാത്രമുള്ള സൗഹൃദ സദസ്സിലേക്കെത്തുമ്പോൾ എന്ത് മിനുസമുള്ള കൈ, നല്ല നാഭി, നല്ല അരക്കെട്ട്, കിടിലൻ ചന്തി, തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകൾ, ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ തോന്നുന്ന കവിളുകൾ എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു അഞ്ചോ പത്തോ മിനിറ്റ് സംസാരിച്ചപ്പോഴേക്കും അവൻറെ കണ്ണുകൾ എവിടെയൊക്കെ പോയിരിക്കാം എന്നൂഹിച്ചു നോക്കൂ...

സൗഹൃദ സദസ്സുകളിൽ ഇത്തരം തമാശകളും കളിയാക്കലുകളും, ഊക്കി വിടലുകളും, അസംഭ്യം പറയലുകളും നിർത്തണം. പേടിവേണം. പരസ്പര ബഹുമാനം വേണം. സ്നേഹത്തിന്റെയും സൗഹൃദത്തിന്റെയും ലേബലിൽ എന്തും പറയാമെന്നുള്ള ധാരണകൾക്ക് മാറ്റമുണ്ടാകണം. ആണും പെണ്ണും സുഹൃത്തുക്കളായി നടന്നാൽ ആ പെണ്ണ് പോക്ക് കേസും അവൻറെ ഒരു യോഗവും എന്ന് പറയുന്നത് നിർത്തുക തന്നെ വേണം. സൗഹൃദം നടിച്ചു മുതലാക്കാമെന്നുള്ള വിചാരം തന്നെ മുളയിലേ നുള്ളിക്കളയണം...

ആണായാലും പെണ്ണായാലും എത്ര കട്ട ചങ്കായാലും സ്നേഹത്തിനൊപ്പം തന്നെ പരസ്പര ബഹുമാനവും ഒറ്റയ്ക്കായാലും ഒരു കൂട്ടത്തിൽ ആയാലും ഏറ്റവും ബഹുമാനത്തോടുകൂടിത്തന്നെ സംസാരിക്കാനും പെരുമാറാനും പഠിക്കണം...

കീടങ്ങളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു കൊന്നുകളഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ കൃഷി നശിപ്പിച്ചു കുടുംബത്തിൻറെ അന്നം മുടങ്ങും...

NB: നിയമപരമായ മുന്നറിയിപ്പ്: ഇവിടെ എഴുതുന്നത് എൻറെ മാത്രം ചിന്തകളും അഭിപ്രായങ്ങളുമാണ്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുമായോ മരിച്ചവരുമായോ എന്തെങ്കിലും സാദൃശ്യം തോന്നിയാൽ അത് തികച്ചും യാദൃശ്ചികം മാത്രം.

©മോഹൻദാസ് വയലാംകുഴി

#MohandasVayalamkuzhy #DifferentTypesofFriends #BetterLife #VerbalAsult #Abuse 

Life is beautiful....

 

വീണാലും ഉരുണ്ടു ചാടി എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കണം, വസ്ത്രങ്ങളിൽ അഴുക്ക് പറ്റിയത് ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ അവരെ നോക്കി സർഫ് എക്സലിന്റെ പരസ്യത്തിലെ പോലെ കറ നല്ലതല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചു പൊട്ടി ചിരിക്കണം.

പറഞ്ഞു വന്നത്, ജീവിതത്തിലെ അപ് & ഡൗൺസിനെക്കുറിച്ചാണ്. ഏറ്റവും ഉയരങ്ങളിൽ ചെന്നെത്തി താഴേക്ക് പതിച്ച എത്രയോപേരുണ്ട്. പയറുപോലെ നടന്നവർ ഒരൊറ്റ അറ്റാക്കിൽ മണ്ണോടു ചേർന്നിട്ടുണ്ട്, ഒരൊറ്റ നിമിഷത്തെ ശ്രദ്ധക്കുറവുകൊണ്ട് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ തളർന്നു കിടന്നവരുമുണ്ട്.

പണം കുമിഞ്ഞു കൂടി എങ്ങനെ ചിലവഴിക്കണമെന്നറിയാത്തവന് എന്ത് പ്രളയം, എന്ത് ഭൂകമ്പം, എന്ത് സുനാമി, എന്ത് മഴ, എന്ത് വെയിൽ.... എന്ത് മനുഷ്യർ...!!

ഈ കഴിഞ്ഞ കുറേ ദിവസങ്ങളിൽ കുറേ മനുഷ്യരുടെ തലവര തന്നെ മാറിയിട്ടുണ്ട്. ഒന്നിച്ചുണ്ടുറങ്ങിയവർ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ബും ന്ന് കൺമുന്നിൽ നിന്ന് ഒലിച്ചു പോയി...

കുറേ മനുഷ്യർ അതിനിടയിൽ കൈമെയ്‌ മറന്നു വിറ്റു പെറുക്കി കയ്യിലുള്ളതൊക്കെ ചേർത്ത് മറ്റുള്ളവന്റെ മുന്നിൽ കൈകാട്ടിയും സ്വരൂപിച്ചും ഒരിക്കൽപോലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ആർക്കൊക്കെയോ വേണ്ടി സഹായത്തിനറങ്ങുന്നു. കിട്ടുന്നത് മുഴുവൻ അന്യനെ സഹായിക്കാൻ ദാനം ചെയ്യുന്നു. മറ്റൊരു രാജ്യത്തിരുന്നു പോലും സ്വന്തം നാടിന് വേണ്ടി പറ്റാവുന്ന സഹായങ്ങൾ ചെയ്തുകൊടുക്കുന്നു.

കരുണ വറ്റിയിയിട്ടില്ലാത്ത ചിലരെങ്കിലും ഉള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഈ ഭൂമിയെ ഇത്രയെങ്കിലും താങ്ങി നിർത്തി മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നത്.

അതിനിടയിലും ദുരന്തത്തെക്കാൾ വലിയ ദുരന്തങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നുള്ളത് ദയനീയം തന്നെ...

വളരെയധികം സുരക്ഷിതമായ ഇടങ്ങളിൽ ഇരുന്ന് വിഷം ചീറ്റുന്നവർ, യാതൊരു പരിസരബോധവുമില്ലാത്തവർ, ചുറ്റും നടക്കുന്നതൊന്നും നമ്മളെ ബാധിക്കുന്നതല്ലല്ലോ പിന്നെന്തിന് നമ്മൾ ബേജാറാകണം എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവർ, ഇന്ത്യയിൽ പ്രളയം വന്നാൽ അമേരിക്കയിലെയോ ലണ്ടനിലെയോ വീട്ടിൽ പോയി താമസിക്കാം എന്ന് ലാഘവത്തോടെ ചിന്തിക്കുന്നവർ... പബ്ലിസിറ്റി സ്റ്റണ്ട് ലാക്കാക്കി കോമാളി വേഷം കെട്ടുന്നവർ...

എന്നിൽ നിന്നും നമ്മളിലേക്ക് എന്ന ചിന്ത രൂപപ്പെടാത്തിടത്തോളം കാലം അവനവനിസത്തിലേക്ക് ഉൾവലിയുകയല്ലാതെ മറ്റു പോംവഴികൾ ഒന്നുമില്ല.

മനുഷ്യരാശിയുടെ പൊതുവായ സന്തോഷത്തിനും സൗഹാർദ്ദത്തിനും വേണ്ടി ഒരാൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളാണ് ആ വ്യക്തിയുടെ ശാന്തിക്കും മുക്തിക്കുമുള്ള അടിസ്ഥാനം.

നമ്മൾ എപ്പോഴും പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടും ആശ്രയിച്ചുമാണ് കഴിഞ്ഞിരുന്നത്, മേലിലും അങ്ങനെയേ കഴിയൂ. സഹസൃഷ്ടികളില്ലാതെ നമുക്ക് ജീവിതം സാദ്ധ്യമല്ല. അതുകൊണ്ട് എന്നിൽ നിന്നും നമ്മളിലേക്ക് - വ്യക്തിയിൽ നിന്ന് സമഷ്ടിയിലേക്ക് വികസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് വിശ്വാസത്തോളം വിശാലമാകട്ടെ നമ്മുടെ വീക്ഷണം.

വെറുപ്പുള്ളിടത്ത് സ്നേഹവും,

കലാപമുള്ളിടത്ത് സമാധാനവും,

ദുരിതമുള്ളിടത്ത് ആനന്ദവും കൊണ്ടുവരാൻ നിനക്ക് കഴിയുമെങ്കിൽ

നീ തന്നെയാണ് യഥാർത്ഥ ദൈവം.

തത്വമസിയും അത് തന്നെയാണ് പറഞ്ഞു വയ്ക്കുന്നത്.

©മോഹൻദാസ് വയലാംകുഴി

#കരളുറപ്പുള്ള_കേരളം #അതിജീവനം #ആശുപത്രി_ചിന്തകൾ #Lifeisbeautiful #lifequote #life #BetterLife #BetterFuture #MohandasVayalamkuzhy

കുട്ടികളെ ദത്തെടുക്കുമ്പോൾ...

 

ദത്തെടുക്കൽ ഒരു കുട്ടിയെ തങ്ങളുടെ നിയമപരമായ മകനായി അല്ലെങ്കിൽ മകളായി സ്വീകരിക്കുന്ന ഒരു നിയമ നടപടി ക്രമമാണ്. ഇന്ത്യൻ നിയമങ്ങൾ പ്രകാരം, ദത്തെടുക്കൽ പ്രധാനമായും ഹിന്ദു അഡോക്ഷൻ ആൻഡ് മെൻറനൻസ് ആക്ട് (HAMA), 1956, ആയും ജൂവിനൈൽ ജസ്റ്റിസ് (കെയർ ആൻഡ് പ്രൊട്ടക്ഷൻ ഓഫ് ചിൽഡ്രൻ) ആക്ട്, 2015, ആയും നിയന്ത്രിക്കുന്നു.

ദത്തെടുക്കൽ പ്രക്രിയ

1. അംഗീകൃത ഏജൻസിയുമായുള്ള രജിസ്ട്രേഷൻ: ആദ്യ ഘട്ടം ഒരു അംഗീകൃത ദത്തെടുക്കൽ ഏജൻസിയുമായി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യൽ ആണ്.
2. ഹോം സ്റ്റഡി റിപോർട്ട്: എജൻസി ഒരു ഹോം സ്റ്റഡി റിപോർട്ട് തയ്യാറാക്കുകയും, കുടുംബത്തിന്റെ യോഗ്യതയും അനുയോജ്യതയും പരിശോധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
3. കുട്ടിയുടെ ഒപ്പ്: ഒരു കുട്ടിയെ തിരഞ്ഞെടുത്ത്, കുട്ടിയുടേയും ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ആരോഗ്യ നില പരിശോധിക്കും.
4. കേസ് ഫയലിംഗ്: ദത്തെടുക്കൽ പ്രക്രിയ നീതിന്യായലത്തിൽ ഫയൽ ചെയ്യപ്പെടുകയും കോടതി ഉത്തരവിടുകയും ചെയ്യും.
5. കോർട്ട് ഉത്തരവ്: കോടതി നിർദ്ദേശങ്ങൾ പാലിച്ച ശേഷം, ദത്തെടുക്കൽ പ്രക്രിയ പൂർത്തിയാകുകയും, കുട്ടിയുടെ പുതിയ മാതാപിതാക്കൾക്ക് നിയമപരമായ ഉടമസ്ഥാവകാശം ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും.

ദത്തെടുത്ത ശേഷം കുട്ടിയ്ക്കും പുതുക്കിയ മാതാപിതാക്കൾക്കും നിയമപരമായ എല്ലാ അവകാശങ്ങളും ബാധ്യതകളും ഉണ്ടാകും.

ബാലനീതി നിയമം 2015 (Care and Protection of Children Act 2015)

പശ്ചാത്തലം: ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ അനുച്ഛേദങ്ങൾ 14, 15, 19, 21, 23, 24, 45 എന്നിവ കുട്ടികളുടെ സുരക്ഷിത ബാല്യത്തിനായി വ്യവസ്ഥകൾ നിർദ്ദേശിക്കുകയും കുട്ടികളുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉറപ്പു വരുത്താൻ ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭ മുന്നോട്ടുവച്ച കുട്ടികളുടെ അവകാശ ഉടമ്പടി 1992-ൽ ഭാരതം ഒപ്പുവെച്ചതിനാൽ, രാജ്യത്തെ ഓരോ കുട്ടിക്കും സുരക്ഷിതമായ ബാല്യം നൽകുക എന്നത് ഭാരതത്തിന്റെ കടമയാണ്.

പ്രധാന സവിശേഷതകൾ:

1. വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ: വകുപ്പ് 2(12) പ്രകാരം 0-18 വയസ്സുള്ള ആളുകളെ കുട്ടി എന്ന് നിർവചിക്കുന്നു.
2. കുട്ടികളുടെ തരംതിരിക്കൽ:
   • നിയമവുമായി പൊരുത്തപ്പെടാത്ത കുട്ടി: കുറ്റം ചെയ്തതായി ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന കുട്ടികൾ.
   • ശ്രദ്ധയും സംരക്ഷണവും ആവശ്യമുള്ള കുട്ടി: തെരുവുകുട്ടികൾ, ബാലവേല, ശൈശവ വിവാഹം, ഭിക്ഷാടനം, എച്ച്.ഐ.വി. എയ്ഡ്സ്, പീഡനത്തിനിരയായ, ലഹരിക്ക് അടിമയായ, ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട കുട്ടികൾ മുതലായവ.
3. പ്രതിരോധ, സംരക്ഷണ, പുനരധിവാസ സംവിധാനം: ജൂവനൈൽ ജസ്റ്റിസ് ബോർഡ് (JJB) കുട്ടികൾക്കായി, ചൈൽഡ് വെൽഫെയർ കമ്മിറ്റി (CWC) എല്ലാ ജില്ലകളിലും രൂപീകരണം.
4. ദത്തെടുക്കൽ (Adoption): www.cara.nic.in വെബ്സൈറ്റിൽ രജിസ്റ്റർ ചെയ്യാം.
5. പോറ്റി വളർത്തൽ (Foster Care): താൽക്കാലികം മറ്റൊരു കുടുംബത്തിൽ കുട്ടിയെ പാർപ്പിക്കുക.
6. സ്പോൺസർഷിപ്പ്: കുട്ടിക്ക് മെച്ചമായ ജീവിതം നൽകാൻ ധനസഹായം.

CWC യുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളും ഉത്തരവാദിത്തവും:

1. കുട്ടികളെ സ്വീകരിക്കുക: ഹാജരാക്കുന്ന കുട്ടികളെ സ്വീകരിക്കുക.
2. തീരുമാനം എടുക്കുക: കുട്ടികളുടെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുക.
3. സ്വമേധയാ ഇടപെടുക: കുട്ടികളുടെ സംരക്ഷണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയങ്ങളിൽ സ്വമേധയാ ഇടപെടുക.
4. അന്വേഷണം നടത്തുക: സംരക്ഷണത്തിന് വെല്ലുവിളിയുള്ള സാഹചര്യങ്ങളിൽ അന്വേഷണം നടത്തുക.
5. വൈദ്യപരിശോധന: കുട്ടികളുടെ പ്രായം സ്ഥിരീകരിക്കുക.
6. പുനരധിവാസം: കുട്ടികളെ പുനരധിവസിപ്പിക്കുക.
7. രേഖ സൂക്ഷിക്കുക: ഓരോ കുട്ടിയെക്കുറിച്ചും എടുത്ത തീരുമാനവും രേഖപ്പെടുത്തുക.
8. കുട്ടി സൗഹൃദ അന്തരീക്ഷം: കമ്മിറ്റിയിൽ സൗഹൃദ അന്തരീക്ഷം ഉറപ്പാക്കുക.
9. ഫോസ്റ്റർ കെയർ: കുഞ്ഞുങ്ങളില്ലാത്ത മാതാപിതാക്കൾക്ക് കുഞ്ഞുങ്ങളെ ലഭ്യമാക്കുക.
10. സാക്ഷിപത്രം: ദത്തെടുക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ സാക്ഷിപത്രം നൽകുക.
11. സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പരിശോധന: കുട്ടികളെ പാർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന സ്ഥാപനങ്ങൾ സന്ദർശിക്കുക.
12. സംയോജിത പ്രവർത്തനം: മറ്റു സർക്കാർ വകുപ്പുകളുമായും സ്ഥാപനങ്ങളുമായും സംയോജിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുക.
13. മേൽവിലാസപ്പട്ടിക: സന്നദ്ധസംഘടനകളുടെ മേൽവിലാസപ്പട്ടിക തയ്യാറാക്കുക.

CWC യുടെ തീരുമാനങ്ങളിൽ പരാതിയുള്ളവർ: ജില്ലാ കളക്ടർക്കു പരാതി നൽകാം.

സെൻട്രൽ അഡോപ്ഷൻ റിസോഴ്സ് അതോറിറ്റി - Central Adoption Resource Authority (CARA)

ഇന്ത്യാ ഗവൺമെൻ്റിലെ വനിതാ ശിശു വികസന മന്ത്രാലയത്തിൻ്റെ ഒരു സ്വയംഭരണാധികാരവും നിയമാനുസൃതവുമായ സ്ഥാപനമാണ് . ഇത് 1990-ൽ സ്ഥാപിതമായി. ഇത് 2015-ലെ ജുവനൈൽ ജസ്റ്റിസ് (കുട്ടികളുടെ സംരക്ഷണവും സംരക്ഷണവും) നിയമത്തിന് കീഴിലുള്ള ഒരു നിയമപരമായ ബോഡിയാണ്. ഇന്ത്യൻ കുട്ടികളെ ദത്തെടുക്കുന്നതിനുള്ള നോഡൽ ബോഡിയായി ഇത് പ്രവർത്തിക്കുന്നു, കൂടാതെ ഇത് രാജ്യത്ത് നിരീക്ഷിക്കാനും നിയന്ത്രിക്കാനും നിർബന്ധിതമാണ്. രാജ്യാന്തര ദത്തെടുക്കലുകളും. 2003-ൽ ഇന്ത്യാ ഗവൺമെൻ്റ് അംഗീകരിച്ച ഇൻ്റർ-കൺട്രി അഡോപ്ഷൻ സംബന്ധിച്ച 1993-ലെ ഹേഗ് കൺവെൻഷൻ്റെ വ്യവസ്ഥകൾക്കനുസൃതമായി അന്തർ-രാജ്യ ദത്തെടുക്കൽ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള സെൻട്രൽ അതോറിറ്റിയായി CARA നിയോഗിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു ^.

ഇന്ത്യയിൽ ഒന്നിലധികം ദത്തെടുക്കൽ നിയമങ്ങളുണ്ട്. പരമ്പരാഗതമായി, 1956-ലെ ഹിന്ദു അഡോപ്ഷൻ ആൻഡ് മെയിൻ്റനൻസ് ആക്ട് (HAMA), ദത്തെടുക്കൽ, നിയമത്തിൻ്റെ ആവശ്യകതകൾക്കും കാഠിന്യത്തിനും വിധേയമായി, ഇന്ത്യയിൽ ഹിന്ദുക്കൾക്കും ബുദ്ധമതക്കാർക്കും ജൈനർക്കും സിഖുകാർക്കും മറ്റുള്ളവർക്കും ഹിന്ദു കുടുംബ നിയമത്തിനോ ആചാരത്തിനോ വിധേയമായി ലഭ്യമാണ്. മറ്റുള്ളവർക്ക്, 1890-ലെ ഗാർഡിയൻസ് ആൻ്റ് വാർഡ്സ് നിയമം ബാധകമാണ്, എന്നാൽ ഇത് ഹിന്ദു കുടുംബ നിയമത്തിനോ ആചാരത്തിനോ വിധേയമല്ലാത്തവർക്ക് ദത്തെടുക്കലല്ല, രക്ഷാകർതൃത്വം മാത്രമേ നൽകുന്നുള്ളൂ. അംഗീകൃത ദത്തെടുക്കൽ ഏജൻസികൾ വഴി "അനാഥരും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവരും കീഴടങ്ങപ്പെട്ടവരുമായ" കുട്ടികളെ ദത്തെടുക്കുന്നതിനെയാണ് CARA പ്രാഥമികമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്. 2018-ൽ, ലിവ്-ഇൻ റിലേഷൻഷിപ്പിലുള്ള വ്യക്തികൾക്ക് ഇന്ത്യയിൽ നിന്നും അകത്തുനിന്നും കുട്ടികളെ ദത്തെടുക്കാൻ CARA അനുവദിച്ചിട്ടുണ്ട്.

©മോഹൻദാസ് വയലാംകുഴി 

#CentralAdoptionResourceAuthority #childAdoption #CARA #ChildProtectionAct #CWC #ChildWelfareCommittee #MohandasVayalamkuzhy #BetterLifeFoundationIndia #NGO #Adoption #Wayanad #Landslide #Flood #Kerala #AdoptionProceedureInIndia #FosterCare #HAMA #Wayanad #Mundakkai #Landsliding #Flood #Orphan #InternshipProgram

ബാലനീതി വിവരങ്ങൾക്ക് കടപ്പാട്: റോയ് മാത്യു വടക്കേൽ

സെൻട്രൽ അഡോപ്ഷൻ റിസോഴ്സ് അതോറിറ്റി വിവരങ്ങൾക്ക് കടപ്പാട്: വിക്കിപീഡിയ